معیوبیلغتنامه دهخدامعیوبی . [ م َع ْ ] (حامص ) مأخوذ از تازی ، عیب داشتگی و عیب ناکی . || داغ داری و لکه داری . || رسوایی و بدنامی و بی آبرویی و ننگ داری . (ناظم الاطباء). و رجوع به معیوب شود.
