معروشلغتنامه دهخدامعروش . [ م َ ] (ع ص ) سایه گیر از درخت و نحو آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || بعیر معروش الجنب ؛ شتر بزرگ پهلو. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء).
