مطوحلغتنامه دهخدامطوح . [ م ُ طَوْ وِ ] (ع ص ) اندازنده چیزی را. (آنندراج ). || سرگردان در شهرها. (ناظم االاطباء). و رجوع به تطویح در همین لغت نامه شود.
