مطر

مطر.[ م َ ] (ع مص ) باریدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد). || بارانیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ) (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). || بشدن در زمین و رفتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رفتن در زمین . (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || بشتافتن و تیز رفتن اسب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). شتافتن . (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد). یقال مر الفرس یمطر مطرا؛ یعنی دوید به شدت فرود آمدن باران . (از اقرب الموارد). || پر کردن مشک را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || نیکی رسانیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || شتابی کردن مرغ وقت فرود آمدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).