مشققه
لغتنامه دهخدا
مشققه . [ م ُ ش َق ْ ق َ ق َ / ق ِ ] (از ع ، ص ) تأنیث مشقق . چاک زده شده شکافته و دریده . (از یادداشت مؤلف ) :
بادا سرت بمطرقه ٔ هجو سوزنی
تا جایگاه درد شقیقه مشققه .
بادا سرت بمطرقه ٔ هجو سوزنی
تا جایگاه درد شقیقه مشققه .
سوزنی (ازیادداشت مؤلف ).