مشدخةلغتنامه دهخدامشدخة. [ م ُ ش َدْ دَ خ َ ] (ع ص ) رؤس مشدخة؛ سرهای نیک شکسته . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). و رجوع به مشدخ معنی دوم شود.