مسور

مسور. [ م ِس ْ وَ ] (اِخ ) ابن مَخْرمةبن نوفل بن اهیب القرشی الزهری ، مکنی به ابوعبدالرحمن و متولد سال دوم و مقتول به سال 64 هَ .ق . از فضلای صحابه و از فقهای آنان است . در طفولیت محضر نبی (ص ) را درک کرد. از خلفای اربعه روایت دارد. در فتح افریقا با عبداﷲبن سعد همراه بود. در سال 64 هَ .ق . که با ابن زبیر در محاصره ٔ مکه همراه بود سنگی از حصار مکه به سرش اصابت کرد و مقتول گردید. (از الاعلام زرکلی ).