مستلطفلغتنامه دهخدامستلطف . [ م ُ ت َ طِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استلطاف . لطیف شمرنده و لطیف یابنده چیزی را. (اقرب الموارد). || چسباننده چیزی را بر بازو و جنب خود. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به استلطاف شود.
