مدبوشة

مدبوشة. [ م َ ش َ ] (ع ص ) ارض مدبوشه ؛ زمین که ملخ خورده باشد نبات آن را. (منتهی الارب ) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). گویند: مکان مدبوش و ارض مدبوشة. (اقرب الموارد).