مخدج

مخدج . [ م ُ دِ ] (ع ص ) صیف کم باران . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء) . || ناقه ای که بچه ٔ ناقص خلقت زاید اگر چه ایام او کامل بود. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء)(از محیط المحیط). و بچه ٔ این حیوان مُخدَج است . (از محیط المحیط). و رجوع به اخداج و ماده ٔ بعد شود.