مجلاحلغتنامه دهخدامجلاح . [ م ِ ] (ع ص ) ناقه ای که در قحط سال شیر دهد وشیر بجهاند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). ماده شتری که در سال سخت پرشیر باشد. ج ، مجالیح . (ناظم الاطباء).
