مثناة
لغتنامه دهخدا
مثناة. [ م ُ ث َن ْ نا ] (ع ص ) حرفی که دو نقطه داشته باشد چنانکه گویند تاء مثناة در فوق و یاء مثناة در تحت . (از محیط المحیط). مؤنث مثنی [ م ُ ث َ ن نا ] یعنی دارای دو نقطه . (ناظم الاطباء). صاحب دو نقطه : تاء مثناة. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مثنات شود.
