متک

متک . [ م ُ /م َ / م ُ ت َ ] (ع اِ) بینی مگس یا کیر آن . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). بینی مگس یا نره ٔ آن . (ناظم الاطباء). || سرنره ٔ هر چیزی . (منتهی الارب ) (از محیطالمحیط). سر بینی یا سرنره ٔ هر چیزی . (آنندراج ). سر نره ٔ هر حیوانی . (ناظم الاطباء). || رگ پائین سر نره ، زعمو انه مخرج المنی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از محیطالمحیط). رگ پائین حشفه . (ناظم الاطباء). || پوست پاره ٔ گرداگرد سر نره به جانب باطن سر نره ٔ یا وتر سر نره . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از محیط المحیط). || رگ اندرون کیر در پائین سر ذکر و هو آخر ما یبرء من المختون .مُتُک ّ. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از محیط المحیط). رگ باطن ذکر در پائین حشفه که پس از عمل ختنه دیرتر از همه به میگردد. (از ناظم الاطباء). باقی مانده ٔ ختنه از تلاق زن یا رگ آن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از محیط المحیط). تلاق زن و رگ آن که پس از ختنه باقی می ماند. (ناظم الاطباء). || ترنج و گویند زماورد، یقال : اطعمه المتک ؛ ای زماورد اولاترج . (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط). زماورد. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به ماده ٔ قبل شود. || سوسن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط) (ناظم الاطباء).