متوکنلغتنامه دهخدامتوکن . [ م ُ ت َ وَک ْ ک ِ ] (ع ص ) جای گیرنده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). متمکن و جای گیرنده . (ناظم الاطباء). و رجوع به توکن شود.