متوهسلغتنامه دهخدامتوهس . [ م ُ ت َ وَهَْ هَِ ] (ع ص ) شتابنده . || پای در خزاننده بزمین در رفتار. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). آهسته و گران رونده . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به توهس شود.
