متنطس
لغتنامه دهخدا
متنطس . [ م ُ ت َ ن َطْ طِ ] (ع ص ) نیکو داننده و باریک رونده در دانش . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || راست و درست و باریک بین . (ناظم الاطباء). || جاسوسی کننده در خبر. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). راز جوینده و تجسس کننده در خبر. و رجوع به تنطس شود. || لطیف وپاکیزه . || خوش و نفیس . (ناظم الاطباء).