متغلتلغتنامه دهخدامتغلت . [ م ُ ت َ غ َل ْ ل ِ ] (ع ص ) برغفلت گیرنده کسی را. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). کسی که چیزی را برغفلت می گیرد. (ناظم الاطباء). و رجوع به تغلت شود.
