متزبعلغتنامه دهخدامتزبع. [ م ُ ت َ زَب ْ ب ِ ] (ع ص ) خشمگین و بدخلق . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). معربد و خشمناک . (ناظم الاطباء). || بدخواه و نابکار. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تزبع شود.
