متخادم
لغتنامه دهخدا
متخادم . [ م ُ ت َ دِ ] (ع ص ) (اصطلاح عرفانی ) کسی است که همیشه به خدمت بندگان قیام کند و خدمت او خالی از هواهاو شوائب نفسانی باشد، ولیکن هنوز به حقیقت زهد نرسیده باشد. گاه به سبب غلبه ٔ ایمان بعضی از خدمات او در محل قبول افتد و گاه به واسطه ٔ غلبه ٔ هوا خدمت او قبول نشود. (فرهنگ لغات و اصطلاحات سیدجعفر سجادی ).