متبالطلغتنامه دهخدامتبالط. [ م ُ ت َ ل ِ ] (ع ص ) به شمشیرزننده یکی مرد دیگری را. (آنندراج ). جنگ جوی برای حمایت و حفاظت . (ناظم الاطباء). و رجوع به تبالط شود.
