مبهزلغتنامه دهخدامبهز. [ م ِ هََ ] (ع ص ) رجل مبهز؛ مرد سخت راننده و دورکننده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از محیطالمحیط) (از اقرب الموارد).