مباغضتلغتنامه دهخدامباغضت . [ م ُ غ َ ض َ ] (ع اِمص ) (از مباغضة عربی ) مباغضة. دشمنی کردن بایکدیگر. تباغض . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : و سرائر ایشان به مباغضت و نفرت از او مایل گشت . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). و رجوع به ماده ٔ بعد شود.
