مأفوک

مأفوک . [ م َءْ ] (ع ص )ضعیف عقل و رای . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ذیل اقرب الموارد). عاجز ضعیف رأی کم حیله و کم حزم . (ناظم الاطباء). || فریب خورده از رأی خود. (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). منصرف شده وبرگشته از رای خویش . (اقرب الموارد). || بازگردانیده شده از چیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || مکان مأفوک ؛ مکان بی باران و بی نبات . (ازمنتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).