لک الویل

لک الویل . [ ل َ کَل ْ وَ ] (ع جمله ٔ اسمیه ، صوت مرکب )(از: لََ + ک َ + الَ + ویل ) وای بر تو :
بکشم منت لک الویل بدان زاری
که مسیحت بکند زنده بدشواری .

منوچهری .