قیماق
لغتنامه دهخدا
قیماق . [ ق َ / ق ِ ] (ترکی ، اِ) سرشیر. (آنندراج ) (ناظم الاطباء) :
ز یمن نان جوین و پیاز فقر زنم
هزار گونه مقشر به سبلت قیماق .
قایماق . قیماغ . قیمق . کیماک . (فرهنگ فارسی معین ).
ز یمن نان جوین و پیاز فقر زنم
هزار گونه مقشر به سبلت قیماق .
ملا فوقی یزدی (از آنندراج ).
قایماق . قیماغ . قیمق . کیماک . (فرهنگ فارسی معین ).