قیدافه
لغتنامه دهخدا
قیدافه . [ ق َ ف َ ] (اِخ ) نام زنی است که حاکم بردع و اندلس بود. (برهان ). نام زنی بوده ، حاکم بردع و آن بنوشابه مشهور است . (آنندراج ) (انجمن آراء ناصری ). قیدافه طبق روایات ملکه ٔ اندلس و معاصر اسکندر بود. (حاشیه ٔ برهان چ معین ) :
زنی بود در اندلس شهریار
خردمند و با لشکری بیشمار
جهانجوی و بخشنده قیدافه نام
ز روز بهی یافته نام و کام .
بادت سعادت ابد و هم به همتت
قیدافه ٔ زمین و سر قیروان شده .
رجوع به سبک شناسی ج 2 ص 138 شود.
زنی بود در اندلس شهریار
خردمند و با لشکری بیشمار
جهانجوی و بخشنده قیدافه نام
ز روز بهی یافته نام و کام .
فردوسی (از حاشیه ٔ برهان چ معین ).
بادت سعادت ابد و هم به همتت
قیدافه ٔ زمین و سر قیروان شده .
خاقانی .
رجوع به سبک شناسی ج 2 ص 138 شود.