قنا
لغتنامه دهخدا
قنا. [ ق َ ] (ع اِ) ج ِ قناة. (معجم البلدان ). رجوع به قناة شود. || بلندی است در بینی در سوی بالای آن بین قصبة مارن و عیب نبود. و این در مورد اسب و پرنده و آدمی اطلاق گردد. (از معجم البلدان ) (از منتهی الارب ). و آن در اسب عیب است و در باز و قوش حسن است . (اقرب الموارد).
