قمی
لغتنامه دهخدا
قمی . [ ق ُم ْ می / می ] (اِخ ) حسن رضوی . از علما بود. وی شرحی بر کفایة الاصول آخوند خراسانی بنام نهایت المأمول دارد. جلد دوم آن فقط شرح مبحث قطعو ظن در تهران به چاپ رسیده است . از نوشتن این کتاب به سال 1339 فراغت یافته است . (ریحانة الادب ج 3).