قمطلغتنامه دهخداقمط. [ ق ِ ] (ع اِ) رسن که بدان بند نی و پای گوسفند کشتنی را بندند. (منتهی الارب ). هردی آن را بضم ضبط کرده است . (از اقرب الموارد). || رسنی از لیف یا خوص که با آن شکافهای دیوار کوخ (اخصاص ) را بندند. (از اقرب الموارد).
