قفط

قفط. [ ق َ ] (ع مص ) فراهم آوردن میان دو کرانه ٔ کس . || برجستن نر بر ماده هرچه باشد، یا خاص به ذوات الظلف است . فعل آن از نصر و ضرب است . (منتهی الارب ). فراهم آمدن پرنده ٔ نر با ماده . (از ذیل اقرب الموارد). || پاداش دادن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ): قفطنا بخیر؛ کافَاءَنا. (اقرب الموارد).