قرین گردانیدنلغتنامه دهخداقرین گردانیدن . [ ق َ گ َ دَ ] (مص مرکب ) جفت گردانیدن . ردیف گردانیدن . همنشین گردانیدن : مردم ناپرهیزگار را با خود قرین نگرداند. (مجالس سعدی ).