قثاثی
لغت‌نامه دهخدا
قثاثی . [ ق َ ثی ی ] (اِخ ) ابن فمومی بن تملک بن عبدی بن فدعی بن مهره از فرزندان رهنین بن قرصم بن جعفل بن قثاث قثاثی که به رسول خدا وارد شد، و پیغمبر مقدمش را ازآنجا که از راه دور آمده بود گرامی داشت . طبری از او یاد کرده و گوید: رهنین بن فرصم . (انساب سمعانی ).
