فلاورجان
لغتنامه دهخدا
فلاورجان . [ ف َ وَ ] (اِخ ) قصبه ٔ مرکزی بخش فلاورجان شهرستان اصفهان . آب مشروب آن از زاینده رود است . محصول عمده ٔ قصبه برنج ، پنبه و میوه . جمعیت آن در حدود 4500 تن است . صنعت دستی مردم کرباس بافی و تهیه ٔ قالی و جاجیم است . پل فلاورجان که در کنار این قصبه است از زمان شاه عباس صفوی است و در محل به پل ورگان معروف است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).