فراغتکده
لغتنامه دهخدا
فراغتکده . [ف َ غ َ ک َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) جای عیش و عشرت . (ناظم الاطباء). از عالم عشرتکده . (آنندراج ) :
میبرد جلوه ٔ آسایشت از ره واله !
به فراغتکده رو بستر سیماب مبر.
رجوع به فراغت شود.
میبرد جلوه ٔ آسایشت از ره واله !
به فراغتکده رو بستر سیماب مبر.
واله هروی (از آنندراج ).
رجوع به فراغت شود.