فخنر

فخنر. [ ف ِ ن ِ ] (اِخ ) گوستاو تئودور. فیلسوف دانشمند آلمانی . در سال 1801 م . متولد شد و در 1822 در علوم زیستی از دانشگاه لیپزیک فارغ التحصیل گشت ، پس از آن باقی عمر خود را در این شهر گذراند. او به ریاضی و علوم طبیعی علاقه داشت و در 1834 استاد طبیعیات گردید اما در 1843 پس از بیماری شدید و طولانی که نیروی بینایی او را بسیار ضعیف کرد دوباره به مطالعه ٔ فلسفه ٔ زیبایی شناسی و روانشناسی فیزیکی روی آورد. و سرانجام در هیجده نوامبر 1887 در لیپزیک درگذشت . فخنر جهان را یک جاندار عالی میداند و حتی گیاهان و ستارگان را جزو جانداران میشمارد و میگوید: خدا، یا روح عالم ، وجود مشابه آدمی دارد و قانون های طبیعی جلوه هایی از کمال الهی است . باوجود دقت فیلسوفانه ، شهرت فخنر ارتباط به کار دقیقی دارد که در 1860 زیر عنوان «اصول روانشناسی فیزیکی » منتشر ساخت . اساس روانشناسی فیزیکی فخنر بر این است که ذهن و تن آدمی جدا آفریده شده اند ولی عملاً وجه مختلف یک واقعیت اند. (ترجمه و اختصار از دایرةالمعارف بریتانیکا).