فحواوةلغتنامه دهخدافحواوة. [ ف َح ْ وَ / ف ُح ْ وَ ] (ع اِ) معنی سخن و مضمون و روش آن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به فحواء و فحوی شود.