غیصةلغتنامه دهخداغیصة. [ غ َ ص َ ] (ع اِ) توده ٔ ریگ که باد در کناره های دریا تشکیل میدهد، یا توده ٔ ریگ که در آن فروروند. (دزی ج 2 ص 231).