ترجمه مقاله

غنیظ

لغت‌نامه دهخدا

غنیظ. [ غ َ ] (ع ص ، اِ) غوره ٔ خرما که دروده در خوشه بمانند تا پخته و رسیده گردد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). خرمای نارس که از درخت ببرند و بگذارند تا در خوشه های خود برسد. (از اقرب الموارد).
ترجمه مقاله