غندرة

غندرة.[ غ َ دَ رَ ] (ع مص ) بناز و تبختر راه رفتن . صفت آن غَندور و غَندورَة می آید. (از منجد الطلاب ). نوعی راه رفتن با تکبر و تبختر : تغندر الغلام مشی الغندرة، و هی مشیة فیها تبختر و خیلاء. (دزی ج 2 ص 229). || حالت شخص غندور (جوان ظاهرساز و خوشگذران و احمق ). رجوع به دزی ج 2 ص 229 و غَندور شود.