غمر
لغتنامه دهخدا
غمر. [ غ َ ] (اِخ ) چاهی است دیرینه به مکه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). چاهی قدیم است در مکه که بنوسهم آن را کنده اند. شاعر گوید :
نحن حفرنا الغمر للحجیج
تثج ماء ایما ثجیج .
نحن حفرنا الغمر للحجیج
تثج ماء ایما ثجیج .
(از معجم البلدان ).