غله دان عدم
لغتنامه دهخدا
غله دان عدم . [ غ َل ْ ل َ / ل ِ/ غ َ ل َ / ل ِ ن ِ ع َ دَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از زمین است که به عربی ارض خوانند. (برهان قاطع) (آنندراج ) (انجمن آرا) (فرهنگ رشیدی ) :
خانه ز مشت غله پرداخته
در غله دان عدم انداخته .
خانه ز مشت غله پرداخته
در غله دان عدم انداخته .
نظامی (از فرهنگ رشیدی ) (انجمن آرا).