غفوری طالقانی

غفوری طالقانی . [ غ َ ی ِ ل َ ] (اِخ ) وی شاعر دوره ٔ صفوی است . او رامجموعه ای است که شامل اشعار متقدمان و متوسطان است و ظاهراً آن را در قرن دهم هجری قمری گرد آورده است و منقسم بر ابوابی است در اقسام شعر که به مناسبت مضمون مبوب شده است ، و در اواخر هر باب اشعاری از شعرای متأخران آورده است و اغلب آنان شعرای دوره ٔ صفویه میباشند از قبیل صائب تبریزی ، وحشی بافقی و اقران ایشان ، و از این قرار گردآورنده ٔ این کتاب نیز در همان اوان میزیسته است و قطعاً این مجموعه پس از سال 1028 هَ . ق . که سال رحلت شاه عباس اول صفوی است گرد آمده زیرا در ورق 124 در صدر قطعه شعری ثبت است : «حضرت پادشاه عرش اساس شاه عباس نور اﷲ مرقده ». و جای دیگر در ورق 201 نیز مسطور است : «من افکار شاه جنت اساس شاه عباس نور مرقده ». و واضح است که این کتاب پس ازرحلت این پادشاه تدوین یافته . از این کتاب که مشحون از زبده ٔ اشعار بزرگان شعرای متقدمان و متوسطان است یک نسخه ٔ منحصر به فرد در کتابخانه ٔ آقای حاج حسین آقا ملک در تهران موجود است و در آن 23 بیت به اسم رودکی مندرج است . (از احوال و اشعار رودکی ج 1 ص 26).