غضیرةلغتنامه دهخداغضیرة. [ غ َ رَ ] (ع ص ) زمین پاکیزه ٔ نیکوخاک . (منتهی الارب ). در اقرب الموارد غضیر آمده و قول صاحب منتهی الارب ظاهراً به اعتبار ارض (ارض غضیرة) است .
