غزلبافی
لغتنامه دهخدا
غزلبافی . [ غ َ زَ ] (حامص مرکب ) غزل سرایی . غزل پردازی . غزل گویی :
کمال تازه خیالی است نی غزلبافی
که شاعر است به هر ده زیاده از نساج .
کمال تازه خیالی است نی غزلبافی
که شاعر است به هر ده زیاده از نساج .
شفیع اثر (از آنندراج ).