غریس غریسلغتنامه دهخداغریس غریس . [ غ َ غ َ ] (ع اِ صوت مرکب ) کلمه ای است که بدان میش را به دوشیدن خوانند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). دعاللنعجة للحلب . (اقرب الموارد). رجوع به غریس شود.
