غبیاءلغتنامه دهخداغبیاء. [ غ َب ْ] (ع ص ) درخت به هم پیچیده . غُصن اغبی ؛ شاخ به هم پیچیده : شجرة غبیاء کذلک . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).