غالیه اندوده
لغتنامه دهخدا
غالیه اندوده . [ ی َ / ی ِ اَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) سیاه . آنچه به غالیه اندوده باشد :
این غول روی بسته ٔ کوته نظرفریب
دل میبرد به غالیه اندوده چادری .
این غول روی بسته ٔ کوته نظرفریب
دل میبرد به غالیه اندوده چادری .
سعدی .