عین کمال
لغت‌نامه دهخدا
عین کمال . [ ع َ / ع ِ ن ِ ک َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چشم زخم . عین الکمال . رجوع به عین الکمال شود :
ذره نماید آفتاب ار به جمال تو رسد
عین کمال خسته باد ار به کمال تو رسد.
گفت ای ببسته عین کمال از کمال تو
این یک دو مه گشاده رها کن دهان آب .
ذره نماید آفتاب ار به جمال تو رسد
عین کمال خسته باد ار به کمال تو رسد.
خاقانی .
گفت ای ببسته عین کمال از کمال تو
این یک دو مه گشاده رها کن دهان آب .
خاقانی .
