عیشدان
لغتنامه دهخدا
عیشدان . [ ع َ / ع ِ ] (اِ مرکب ) وسیله ٔ عیش . وسیله ٔ عشرت و خرمی . جایگاه عیش . عیش خانه . عشرت کده :
گفتم این باغ را که جان من است
چون فروشم که عیشدان من است .
گفتم این باغ را که جان من است
چون فروشم که عیشدان من است .
نظامی .
