عیب نمودن
لغتنامه دهخدا
عیب نمودن . [ ع َ / ع ِ ن ُ / ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) نشان دادن عیب . نمایاندن نقص و عیب . || عیب کردن . ایراد گرفتن :
سوزنی گر نکشد سرمه ٔ بینش در چشم
نتوان عیب نمودن نفس عیسی را.
سوزنی گر نکشد سرمه ٔ بینش در چشم
نتوان عیب نمودن نفس عیسی را.
صائب (از آنندراج ).